In de wetenschap dat Ut 4e enkele weken geleden volledig afgedroogd was tegen RCD 4, reed Ut 4e geclusterd naar Dordrecht. Nu niet op het geliefde natuurgras maar op een tapijt van goede (als je daarvan mag spreken bij kunstgras) kwaliteit werden de kicksen aangetrokken. Althans, dat dacht de nestor, die zich thuis had omgekleed. De Dordtse club had echter voor 2 kleedlokalen gezorgd; ongekende luxe, maar hierdoor krijgen we niet alle gemaakte opmerkingen van iedereen mee. Normaal gesproken is dit verslag alleen te volgen voor de aanwezigen, maar nu waarschijnlijk maar door de helft hiervan. De andere nestor had zich vergist in de tijd en probeerde deze even in te halen door de gas even open te zetten. Ut 4e speelde een goede 1e helft, die werd afgesloten met een 0-1 ruststand (goal van Seb). De aanvoerder dacht (misschien wel als enige) de 3 punten te kunnen bijschrijven, en ging dus snel naar de kant. Niet nodig bleek later, aangezien Ronald (magistrale vrije trap) en Tonnie (koppend uit een voorzet op maat van de sowieso in hoger sferen verkerende Marcel) voor de 0-3 tussenstand zorgden. De tegengoal was een smetje, die de overwinning niet in gevaar bracht. De scheidsrechter op tijd voor zijn MRI en Ut 4e even biechten onder de kerk. Allemaal net anders dan een gewone zondag, maar onder elkaar toch meer dan voldoende. De grootste klusjesman van de Roosendaalsebaan probeerde uit te leggen waarom hij de plastic schoenenvariant van de grootste-onnavolgbare-technicus-van-Ut-4e had gekocht; iets met zwarte geld in een disc-drive of zoiets? Ook kwam de drummende back weer eens voorbij: nu gelinkt aan zijn typische stemgebruik. Elly Lust - klust - blust en kust hem zeker niet, al houden ze allebei van dezelfde sekse en denkt met weemoed wel aan zijn wapenstok. Maak er maar weer eens kaas van: over kopkaas gesproken: ook deze zondag weer een aflevering van de reünie waarin eindelijk de afwezige Speciekuip werd ontdaan van zijn zonde op de stoep van de voormalig enige speler die op Panthers speelt.